Wednesday, October 14, 2009

പരിണാമം


ബാല്യം

പകലിലോര്‍മയില്‍
തെളിഞ്ഞ താരമായി
പുനര്‍ജനിക്കുന്നു ,
മധുരമൂറുന്ന
കുറുക്കന്‍ മാങ്ങകള്‍ .

നിറങ്ങള്‍ ചാലിച്ച
കവിളിതലുകള്‍

ഇവിടെയെങ്കിലും.


പ്രിയ സഖി,
നിന്‍റെ

കുറുമ്പ് മാത്രമേ
ദഹിക്കാതിപ്പോഴും
തിളച്ചിരിപ്പുള്ളൂ
...








കൗമാരം

പ്രണയിനി
നിന്‍റെ
കവിളില്‍ മൊട്ടിട്ട
ചിരിമലരുകള്‍
കുളിരായ്‌ പെയ്യുന്നേന്‍
ഹൃദയ മധ്യത്തില്‍.

ഹൃദയതീരത്തെ
ഒഴിഞ്ഞ കോണിലൂട-
കലെ സായാഹ്ന
ചെമപ്പ് കാണുമ്പോള്‍.








ഗാര്‍ഹസ്ഥ്യം


പ്രിയതമേ

നിന്‍റെ
കറുത്ത പൂമുഖം
വിടര്‍ന്നു കാണുവാന്‍
കൊതിവരുന്നുള്ളില്‍
ഒരിക്കലെങ്കിലു -
മിനിയൊരിക്കലും
സഹിക്കാനാവില്ല
കനലിലൂതിയ
നെരിപ്പോടിന്‍ താപം .










വാര്‍ദ്ധക്യം

ഹൃദയ ഭിത്തിയി -
ലൊരു മഴത്തുള്ളി
ഹിമ ദൃടതയാല്‍
തറഞ്ഞു കേറുമ്പോള്‍
പ്രിയ സഖി എന്‍റെ
കറുത്ത നോട്ടങ്ങള്‍
കനലിലാക്കാതെ
സഹിപ്പതെങ്ങനെ .





ഏകാന്തം

പ്രിയ സഖി
നിന്‍റെ
പഴയ പാട്ടിലെ
വളകിലുക്കങ്ങള്‍
അരിച്ചു കേറുന്നെന്‍
തലച്ചോറാകെയും.
പൊടുന്നനെയെന്‍റെ
ഹൃദയമാകെയും
തിരകള്‍ നീങ്ങിയ
കട ലിടുക്കിലൂ -
ടൊഴുകി നീങ്ങുന്നു .

4 comments:

JAYAN..........TH said...

aliyaaaaaaaaaa......... KAUMARAM kurachu koode akamairunnuuuuuuuuu, aaaaaaaaa potte eniyum samayamundalloooooooo? alleeee.......

oolen said...

ninte yathra manoharamanu suhrutte.balyathil ninnum thudangi pinne kumaravum garhasthyavum nananju pinne vardakyathulekku kal vekunna nalla jeevithm.oro variyilum orayiram arthangal ninakete ashamsakal

naakila said...

ഇല്ലേ നമുക്കുളളിലേതോ
എന്നല്ലേ

പ്രണയത്തിന്റെ പച്ചപ്പ്
നന്നായി

Unknown said...

This is very good...good piece of work...best wishes>>